Krešimir Ćosić rodio se u Zagrebu ali je odrastao u Zadru gdje i počinje košarkašku karijeru u KK Zadru 1965. godine. Nastupao je i za Cibonu te igrao u Sloveniji i Italiji. Za evropsku reprezentaciju igrao 6 puta, proglašen najboljim igračem evropskih prvenstava 1971. i 1975. Državno prvenstvo Jugoslavije osvojio je 6 puta a košarkaški kup 4 puta. S Cibonom je osvojio Kup pobjednika kupova. S državnom reprezentacijom Jugoslavije, za koju je nastupio 303 puta, osvojio je na evropskom prvenstvu prvo (1973., 1975., 1977), drugo (1969., 1971., 1981.) i treće mjesto (1979.), na svetskom prvenstvu prvo (1970., 1978.) i drugo mjesto (1967., 1974.), a na Olimpijskim Igrama zlatnu (1980. u Moskvi.) i srebrnu medalju (1968. u Mexico Cityju., 1976. u Montrealu). Nakon povratka iz Amerike u Evropu sa Zadrom osvaja još dvije titule prvaka Jugoslavije, 1974. i 1975. godine.
Rođen je 26.novembra 1948.godine u Zagrebu. Detinjstvo je proveo na ostrvu Pašmanu i u Zadru. U Zadru je počeo svoju košarkašku karijeru. Već u prvoj godini seniorskr karijere sa svojim Zadrom osvaja titulu prvaka. To ponavlja još dva puta.
1970. godine odlazi na studije u Ameriku kao jedan od najboljih evropskih košarkaša. Već je u vitrinama imao i reprezentativna srebra s OI u Meksiku, SP u Urugvaju i Evrobasketa u Italiji.
U Americi je proveo četiri godine. Tamo je postao prvi neamerički igrač koji je izabran u Ol-Amerikan petorku najboljih univerzitetskih igrača.
Izabran je na NBA draftu dva puta. Najpre 1972. ga je birao Portland, ali je odlučio da ostane na univerzitetu, a 1973. birali su ga LA Lejkersi, ali tada nastaje ona mitska izreka: “Zovu Lejkersi, ali zove i Zadar!” Naime, KK Zadar je tokom četiri godine od Krešinog odlaska potonuo do samog dna jugoslovenske lige i trebala je pomoć.
Ćosić se vratio 1973. i mnogi evropski košarkaški hroničari baš taj trenutak uzimaju kao početak nove ere u evropskoj košarci. Ćosić je u Zadru preuzeo gotovo sve – delovao je kao igrač, sportski direktor, šef omladinskog pogona, a bio je zadužen i za žensku ekipu. Doneo je nove dresove i nove ideje iz SAD, i Zadar je postao avangarda.
Krešo i Zadar udarili su temelje razvoja moderne košarke, a Ćosić je bio jedan od prvih koji je igrao i branio svih pet pozicija. Bio je prototip onoga što će kasnije biti Medžik Džonson, Toni Kukoč, Lebron Džejms. Doveo je Daga Ričardsa u Zadar sa svog Univerziteta Brigam Jang, pa je tako Zadar postao prvi klub s američkim igračem u istoriji Jugoslavije.
Uz nezaobilaznog Pina Đerđu, su pokorili Jugoslaviju još dva puta, 1974. i 1975, a u Kupu evropskih šampiona je stigao do polufinala gde je ispao od Real Madrida.
Odlazi u Olimpiju gde sem što je igrao bio i trener. Posle toga odlazi u Udine gde je osvojio dve italijanske lige i pomogao u stvaranju evropskog velikana koji će kasnije biti poznat pod imenom Virtus.
Jesen svoje igračke karijere Krešo je proveo u Ciboni s kojom je osvojio tri jugoslovenska kupa u nizu (1980-83) kao i Saporta kup i prvenstvo Jugoslavije 1982. Bio je to temelj za ekipu Cibone koja će kasnije postati evropski šampion.
Za sve to vreme je sa reprezentacijom Jugoslavije nizao uspehe i osvojio sve što se osvojiti moglo. Potpisuje olimpijsko zlato iz Moskve, pa još dva srebra, dva svetska zlata i dva srebra, tri evropska zlata, tri srebra i bronzu. Ukupno je to nestvarnih 14 reprezentativnih medalja sa tri najveća takmičenja.
Bio je trener Jugoplastike i reprezentacije Jugoslavije. Radio je kao trener u svom Virtusu, i u AEK-u iz Atine a u svom Zadru je kao funkcioner stvorio dve velike legende Dejana Bodirogu i Arijana Komazeca.
Umro je 25. maja 1995. od limfoma, prerano, sa samo 47 godina, u Baltimoru.
Dobio je sve najveće počasti u košarci, FIBA i Evroliga su ga izabrale među 50 najvećih igrača i 50 onih koji su najviše doprinosili košarci u Evropu. Bio je košarkaški genije.
Zadrani su svoju dvoranu na Višnjiku nazvali po njemu, a Ćosićeva fotografija dan danas obeležava severni zid zadarskih Jazina. Po njemu se zove i trg ispred zagrebačkog Doma sportova, hrvatski košarkaški Kup nosi njegovo ime, a “penzionisani” su mu dresovi u Zadru i na Brigam Jang Univerzitetu.
